Rady ogrodnika

Opisy roślin znajdujących się w naszej ofercie w większości bazują na moich obserwacjach w uprawie tych roślin w naszym ogrodzie i innych szkółkach.

Zawsze wdzięczna będę za wszelkiego rodzaju informacje od tych, którzy mają dodatkową wiedzę na temat danej rośliny, zwłaszcza, jeśli nie zgadzają się z tym, co przedstawiłam lub posiadają doświadczenia, które mogłyby pomóc w uprawie innym miłośnikom roślin.

1. Sadzenie i pielęgnacja hortensji.
2. Hortensje ogrodowe
3. Hortensja piłkowana
4. Hortensja bukietowa
5. Hortensja dębolistna
6. Hortensja drzewiasta
7. Hortensja pnąca
8. Pielęgnacja hibiscusa bylinowego
9. Różaneczniki w ogrodzie – co zrobić żeby pięknie wyglądały?
10. Jak i kiedy sadzić piwonie drzewiaste ?
11. Czym i jak okrywać rośliny na zimę?
12. Pielęgnacja trawnika
13. Ogród japoński
14. Ogród angielski
15. Wybieramy materiały na scieżkę ogrodową
16. Ogród zimą
17. Odmiany borówki amerykańskiej
 

Sadzenie i pielęgnacja hortensji.

Hortensje są jednymi  z najpiękniejszych roślin ogrodowych, które kwitną w momencie kiedy większość przekwita.  Są dość łatwe w pielęgnacji, pod warunkiem że spełnimy kilka  prostych warunków, które wpłyną na ich piękno.

Większość zabiegów pielęgnacyjnych wykonuje się późną jesienią lub wczesną wiosną, jeszcze przed rozpoczęciem nowych przyrostów.

Jeżeli chodzi o sadzenie, nawożenie czy cięcie to wszystko zależne jest od gatunku hortensji.

 

Hortensje ogrodowe

Hortensje ogrodowe są bardzo efektywnymi krzewami kwitnącymi w lecie. Wysokość krzewu dochodzi do 1,5 m. Liście ma owalne, gęsto rozmieszczone na łodydze, najczęściej są ciemno zielone. Kwitnie od początku lata do pierwszych przymrozków. Kwiaty hortensji ogrodowej są bardzo piękne w formie kulistej, wypukłe i gęste. Występują w odcieniach bieli poprzez róż do błękitu.

 

 

Kwiaty mają dość duże wymagania glebowe. Rosną w ziemi żyznej i próchniczej. Hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych, zawiązują pąki kwiatowe w drugiej połowie lata, a kwitną latem następnego roku. Często jednak nie zakwitają. Jedną z przyczyn może być przemarzanie wierzchołków lub całych pędów z zawiązanymi już pąkami kwiatowymi. Pędy tych roślin są słabo zdrewniałe, a pąki nie mają twardych łusek chroniących przed mrozem. Chociaż wiosną z nie przemarzniętych karp wyrosną bujne pędy nie mają one pąków kwiatowych i rośliny nie kwitną. Jeżeli chcemy by rośliny zakwitły musimy je zabezpieczyć przed przemarznięciem zimowym podsypując korą, torfem lub liśćmi na wysokość 20-30 cm oraz okryć rośliny stroiszem. Jeżeli spodziewamy się większych przymrozków owijamy krzewy papierem. Inną przyczyną nie zakwitania hortensji ogrodowej może być też nieprawidłowe cięcie - pamiętajmy, iż hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych. Jeżeli zatem usuniemy zdrewniałe pędy z pąkami kwiatowymi - roślina w danym sezonie już nie zakwitnie.

Zasilanie i podlewanie - hortensje to bardzo żarłoczne krzewy; najlepiej zasilać je systematycznie co dwa tygodnie nawozami zakwaszającymi glebę. Zasilanie należy zakończyć na początku sierpnia. Jeżeli liście rośliny mają objawy chlorozy należy zakwasić podłoże ściółkując powieszchnię gleby pod krzewem kwaśnym torfem , kompostem korowym lub trocinami. Jeżeli podłoże nie będzie dostatecznie kwaśne, hortensja będzie miała kwiaty różowe. Aby uzyskać niebieskie kwiaty hortensji ogrodowej należy w okresie wegetacji, co dwa tygodnie, podlewać krzewy roztworem ałunu (siarczan amonu lub siarczan potasu) w proporcji 60 g na 10 l wody. Można ewentualnie granulkami podsypać krzak na wiosnę. Skutecznie też działa wyściółkowanie gleby torfem wysokim .

 

Hortensja piłkowana

Pochodzi z górzystych rejonów Japonii oraz Korei i z tego powodu jest bardziej odporna na mróz niż hortensja ogrodowa. Jest to gęsty krzew, o wyprostowanych cienkich gałązkach, dorastający do 1,5 metra wysokości i tyle samo szerokości.

 Liście ciemnozielone, szerokoeliptyczne, długości do 10 cm, regularnie grubo piłkowane. Jesienią często zmienia barwę na czerwoną. Oryginalne, płaskie kwiatostany, są lekko wklęsłe, z małymi płodnymi, niebieskimi kwiatami w środku i płonnymi, białoróżowymi na zewnątrz. Kwitnie od czerwca do sierpnia, obficie na jednorocznych pędach.

Preferuje gleby lekko kwaśne. Znosi półcień, może rosnąć pod drzewami. Nie jest całkowicie odporna na mróz. Należy ją sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru. Krzewy hortensji powinny być silnie przycinane każdego roku, gdyż kwitną tylko jednoroczne pędy, które z roku na rok dają piękniejsze kwiatostany. Polecana do ogrodów przydomowych w Polsce zachodniej, północno-zachodniej i cieplejszych regionach Polski centralnej.

 Hortensja bukietowa

Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata)  występuje u nas w postaci krzewu o wysokości ok. 2–3 m. W swojej ojczyźnie (Japonia, Ameryka Płn. i Płd.) dorasta nawet do dziesięciu metrów. Drobne kwiaty zebrane w wiechy i nieregularne kule. Pojawiają się one w sierpniu i utrzymują na krzewie do września, jeśli pogoda sprzyja to nawet do października. Po przekwitnięciu mogą wytrwać na łodygach nawet całą zimę, stanowiąc oryginalną ozdobę.

 

 Aby dobrze się rozwijała potrzebuje stanowiska słonecznego lub półcienistego, osłoniętego od wiatru. Jest odporna na mrozy. Ma jednak dosyć specyficzne wymagania glebowe: dobrze rośnie i kwitnie tylko na glebach próchniczych i żyznych, nie toleruje podmokłych. Odczyn gleby w przypadku hortensji bukietowej powinien być nieco kwaśny (pH 5,5). Uwaga! Jeśli gleba jest zasadowa, liście rośliny będą żółknąć. W trakcie suszy hortensję bukietową trzeba mocno podlewać.


Hortensja dębolistna

Hortensja dębolistna pochodzi z południowo-wschodnich regionów Stanów Zjednoczonych. Jest krzewem dorastającym do wysokości 1,5 metra. Stożkowate białe kwiatostany, różowiejące w czasie przekwitania, pojawiają się w lipcu i sierpniu. Krzewy są dekoracyjne ze względu na niespotykany kształt ciemnozielonych, głęboko klapowanych liści, (jak wskazuje nazwa, przypominają liście dębu ), które jesienią przebarwiają się na czerwono, pomarańczowo i purpurowo. Najlepszym stanowiskiem dla hortensji dębolistnej jest półcień i miejsce osłonięte przed wiatrami. Podłoże próchniczne, lekko kwaśne. Ponieważ nie są wystarczająco odporne na mróz, podczas surowych zim mogą przemarzać do granicy śniegu, ale na wiosnę zwykle silnie odrastają. Wczesną wiosną wycinamy wszystkie przekwitłe kwiatostany oraz zdeformowane i chore pędy. Pozostałe pędy skracamy do pierwszego silnego pąka.



 

Hortensja drzewiasta

Kwiaty  krzewu są kuliste i mają  białą barwę z delikatnym odcieniem zieleni, bądź różu.  Pędy rośliny często leżą na ziemi, wynika to z faktu, że są bardzo cienkie i ciężko im utrzymać duże kwiaty. Roślina zakwita w okresie od czerwca do sierpnia. Kwiaty tworzą się na tegorocznych pędach. Hortensja osiąga wysokość  około dwóch metrów.


Hortensja drzewiasta jest podobna do hortensji ogrodowej. Odróżnić możemy je od siebie za pomocą kształtu liści oraz wyglądu kwiatów.

 

Hortensja pnąca

Wciąż jeszcze hortensja pnąca- Hydrangea petiolaris nie zyskała tak dużej popularności jak jej kuzynki w formie krzewu np. hortensja ogrodowa, hortensja bukietowa, hortensja krzewiasta. W ostatnim czasie coraz więcej osób podejmuje się jej uprawy ze względu na jej dekoracyjność oraz niewygórowane wymagania. Naturalne siedliska hortensji pnącej występują w Azji, a konkretnie w Japonii, Chinach i Korei. W swoim naturalnym środowisku osiąga ponad dwadzieścia metrów wysokości. W naszym klimacie ich wysokość może osiągnąć około dziesięciu metrów. Jej liście są ciemnozielone z połyskiem, jajowate, piłkowane oraz zaostrzone do 10 cm długości. W okresie jesiennym ładnie się przebarwiają na żółto. Kwiaty mają postać luźnych i szerokich wiechowatych kwiatostanów o słodkawym zapachu w barwie białej, która znakomicie uzupełnia się z barwą liści. Płonne kwiaty osiągają bardzo duże rozmiary- nawet do 25 cm. Pojawiają się w okresie letnim i kwitną około dwóch miesięcy (VI-VII). Jest to potężne pnącze dlatego też wymaga masywnych podpór, po których będzie się wspinać za pomocą korzeni przybyszowych. Liście hortensji pnącej pojawiają się już wczesną wiosną. Aby cieszyć się szybkim wzrostem pnącza warto zapewnić jej optymalne warunki. Tak jak przystało na hortensje preferuje stanowiska półcieniste do cienistych. W takich warunkach znakomicie się czuje i zdrowo rośnie.  Dodatkowo stanowisko nie powinno być wietrzne. Wybierajmy takie miejsca w których nie będą jej zagrażać silne wiatry. Wykazuje dużą odporność na ujemne temperatury. Podłoże powinno być bezwapienne, bardzo próchnicze o dużej wilgotności. Dostateczna wilgotność jest podstawowym czynnikiem warunkującym dobre przyrosty tego wyjątkowego pnącza. Pamiętajmy, że pnącze wraz z rozrostem będzie potrzebować coraz więcej miejsca nie tylko części nadziemnej, ale również podziemnej.



 

Pielęgnacja hibiscusa bylinowego (Ketmia Newbiscus Hibiscus)

Spektakularna odmiana o dużych kwiatach, które dorastają nawet do 30 cm. Nie można jej mylić z popularną odmiana ketmi syberyjskiej.

Dzięki wysiłkom hodowców udało się uzyskać podwyższoną odporność na mróz. Jest w stanie wytrzymać nawet -34 stopnie C.

Jest to odmiana bylinowa , więc jak każda bylina po pierwszych przymrozkach część nadziemna zamiera i odradza się od korzenia na wiosnę.  Pamiętajmy ze nawet w okresie spoczynku trzeba dbać o odpowiednią wilgotność gleby. Zbyt duża ilość wody doprowadzi do gnicia korzeni, natomiast przesuszenie do uschnięcia korzeni.


 

 Najczęstsze kolory kwiatów to biały, różowy i czerwony w przeróżnych kombinacjach. Czas pełnego rozkwitu to jeden dzień, ale ilość kwiatów powoduje że jest niezwykle dekoracyjny przez cały okres kwitnienia, gdyż kwiaty pojawiają się jeden po drugim. Dorosłe egzemplarze mogę mieć nawet do 200 kwitów. Kwitnie od czerwca do października(w zależności od gatunku).

Hodując hibiskusy musimy uzbroić się w cierpliwość,, ponieważ to ostatnie z bylin, które budzą się ze stanu uśpienia wiosną. W naszych warunkach klimatycznych wegetacja zaczyna się w maju.

Lubi stanowiska słoneczne lub półcieniste. Przy sadzeniu trzeba zwrócić uwagę na to aby okolice korzeni nie były zacienione przez rośliny zimozielone lub małą architekturę tzn. figurki ogrodowe, kamienie, pnie dekoracyjne.

Preferuje glebę zdrenowaną, organiczną o pH 6-7, o stałej wilgotności.

Na zimę należy grubo ściółkować (warstwa 25 cm) powierzchnię wokół korzenia i nasady krzewu ziemią ogrodową, kompostem lub piaskiem. Kopczyk rozkopujemy wiosna najlepiej w maju i przycinamy zeszło roczne pędy.

Nawozimy zaraz po rozpoczęciu wegetacji czyli pod koniec maja, kiedy widoczne są nowe przyrosty, najlepszy jest nawóz do roślin balkonowych.

 


Różaneczniki w ogrodzie – co zrobić żeby pięknie wyglądały?

Różaneczniki to jedne z najpiękniejszych krzewów kwitnących wczesna wiosną. Wprowadzają niezwykły klimat w każdym ogrodzie. ich piękne różnokolorowe kwiaty można podziwiać w maju i czerwcu. Należą do roślin o bardzo powolnym wzroście 2-4 metry po 30 latach.

Różaneczniki są dość kapryśnymi roślinami dlatego musimy im stworzyć optymalne warunki rozwoju.

 

Zacznijmy od miejsca do posadzenia. Rododendrony lubią stanowiska półcieniste, osłonięte od wiatru. Sądzić na wilgotnych terenach do gleby żyznej o kwaśnym odczynie. Można zastosować gotową ziemie do rododendronów i azalii. Wykopujemy dołek o średnicy 40-50 cm i glębokości30cm. Po posadzeniu należy wokół krzewu należy wyściółkować korą drzew iglastych. Pozwoli to na utrzymanie wilgoci i zakwasi glebę. Należy je nawozić dwa razy w roku, pod koniec kwietnia i w pierwszych dniach lipca. Nawozem do rododendronów.

 

 

Jak i kiedy sadzic piwonie drzewiaste ?

Piwonie drzewiaste sadzimy w taki sposób, by nasady pędów zostały przykryte ziemią - czyli około 10-12cm głębiej niż rosły w doniczce. Ponieważ młode rośliny mają ubogi system korzeniowy - zalecamy sadzenie pod kątem 45 stopni, aby piwonie prawidłowo zakorzeniły się na stałym miejscu i zdrowo rosły. Zakorzenianie piwonii drzewiastych trwa około dwóch sezonów wegetacyjnych.

 Piwonie najlepiej sadzić od sierpnia do września. Jeżeli posadizmy je później mogą nie zakwitnąć w następnym roku. Sadzimy je w miejscu słonecznym, dobrze zdrenowanym(trzeba upewnic się że nie stoi tam woda). Piwonie zniosą półcień pod warunkiem że będą mieć co najmniej 6 godz. Słońca.Piwonie lubią glebę bogatą w próchnicę, cieplą o odczynie 6,5 a 7 ph. Piwoni nie sadzimy w pobliżu duzch drzew, gdzie będzie okradane ze światla i składników odżywczych. Jeżeli chcemy przesadzić piwonie , to nie przesadzamy jej w miejce gdzie wczesniej rosla piwonia, ponieważ może doprowadzić to do rozwoju rożnych chorób.

 

 

 Czym i jak okrywać rośliny na zimę?

Podstawowym problem jest dobór materiałów, które stworzą odpowiednie warunki rośliną. Warstwa okrycia powinna przepuszczać odpowiednią ilość powietrza, a warstwa zabezpieczająca powinna nie przepuszczać zbyt dużo wilgoci. Proces okrywania zaczynamy dopiero gdy pojawią się pierwsze nocne przymrozki, pozwoli to zahartować się rośliną.

Jest dużo materiałów którymi można okryć rośliny, począwszy od naturalnych takich jak : kora, liście (muszą być dobrze wysuszone), gałęzie, słomę ale jest również dużo gotowych produktów takich jak : agrowłóknina, siatka cieniująca, styropian.

 Jednym z częstych sposobów okrywania jest kopczykowanie. Polega to na usypaniu kopca z ziemi wokół pędów rośliny. Warstwa ta pozwoli zabezpieczy pędy i korzenie przed mrozem. Tak zabezpieczać można krzewy hortensji, róż i piwonii.

Ściółkowanie – do tego używamy kory, suche liście, obornik, gałęzie iglaków. Dzięki temu ziemia utrzymuje stała temperaturę oraz wilgoć.

 Namioty z agrowłókniny – jest bardzo dobrym sposobem na zabezpieczenie roślin przed mrozem. Nie nasiąka wodą, przepuszcza powietrze i światło jest produkowana w 3 rozmiarach. Najlepiej przed mrozem i wilgocią chroni najgrubsza.
 Styropian, papier- są to materiały wykorzystywane do owijania pojemników z roślinami ,które na zimę zostają na powietrzu.

 

Pielęgnacja tawnika

Piękny trawnik jest ozdoba każdego ogrodu, ale aby zdobił nasz ogród musimy spełnić parę warunków. Najpierw musimy odpowiednio przygotować glebę. /w tym celu przekopujemy ziemię potem oczyszczamy z chwastów oraz kamieni. Tak przygotowaną ziemie należy wzbogacić w składniki odżywcze, które pozwolą na szybszy wzrost trawy. Po wykonaniu tych wszystkich zabiegów możemy przystąpić do wysiewania nasion. Najlepiej trawę wysiewać w okresie wiosenno – letnim.

 Każdy trawnik należy nawadniać. Najlepiej nawadniać go rano lub wieczorem, co trzy dni. Jeżeli będziemy podlewać codziennie trawa przyzwyczai się do tego i przestanie sama jej szukać w głębi ziemi. Pamiętajmy aby nie podlewac w ciągu dnia ponieważ woda nie wsiąka w glębę tylko wysycha co może prowadzić do wysuszenia trawnika.

 Bardzo ważne w pielęgnacji jest koszenie. Sprawia że trawa się zagęszsza, tworząc zwarty gruby dywan. Pamiętajmy że nie należy go zbyt krótko kosić najmniej 3 cm ponieważ spowoduje to osłabienie trawy . Jeśli będziemy często kosić trawę, to zapewni lepszą cyrkulacje wody i powietrza.

Nie możemy zapomnieć o nawożeniu. Jeżeli trawa jest często koszona i używana nawozimy ja nawet kilkakrotnie. Ostatni raz nawozimy końcem ser pienia, by jesienią nie stymulować jej do wzrostu. Do nawożenia możemy używać nawozów uniwersalnych , które posiadają najpotrzebniejsze składniki odżywcze. Są również nawozy do tak zwanych zadań specjalnych jak np. odgrzybiania, odchwaszczania, z dodatkową porcją wapnia lub na szybszy wzrost trawy.

 Ogród japoński

Ogród japoński jest jednym z najpiękniejszych na świecie. Patrząc na niego widzi się jak każdy element do siebie pasuje, panuje tam harmonia, ład elegancja oraz pozytywna energia. Celem ogrodu japońskiego jest naśladowaniem przyrody, dlatego kiedy go pielęgnujemy musimy robić to tak aby nie było widać ręki człowieka.

 Rozróżnia się kilka rodzaj ogrodów japońskich ale najpopularniejszymi są TSUKIYAMA i KARESANSUI.
 Tsukiyama cechuje się małymi pagórkami, kamieniami charakteryzującymi góry oraz stawami naśladującymi morza. Male mosty i ścieżki tworzą miniaturowy obraz Chin i japoni. Ogród Tsukiyama dzięki swojemu niepowtarzalnemu klimatowi maja bardzo dobry wpływ na człowieka, ponieważ relaksują i odprężają


 

  Karesansui cechuje się suchym stylem ze żwirem przedstawiającym wodę, głazami oraz piaskiem imitującym fale.

 

Jednym z najważniejszych elementów w ogrodzie japońskim jest woda, która wnosi życie i ruch. Musimy pamiętać także o tym aby ustawić kamienie – symbolizują niezmienność i trwałość. W roślinności dominuje kolor zielony. Kwiaty zastosowane są tylko jako pojedynczy akcent. Najczęściej używane rośliny to: azalie japońskie, klony palmowe, magnolie i wiśnie oraz peonie. W japońskim ogrodzie znajdziemy także kamienne latarnie i ścieżki ułożone z pojedynczych płaskich kamieni.

 Pamiętajmy o podstawowej zasadzie przy urządzaniu ogrodu japońskiego :
 drzewa iglaste sadzi się na północy ogrodu (wyjątkiem są sosny, które sadzi się w całym ogrodzie), kwitnące ozdobne wiśnie i inne drzewka owocowe sadzi się na wschodzie, na zachodzie sadzimy drzewa o barwnych liściach, na południu - drzewa o liściach czerwonych, na wyspach sosny albo wierzby. Pamiętajmy, aby na osi drzwi wejściowych nie sadzić drzew, bo według filozofii właściciel ogrodu może stać się próżny.

 
Ogród angielski

 W ogrodach angielskich znajdziemy wpływ rożnych stylów japońskiego włoskiego czy hiszpańskiego Jest to ogród otwarty otoczony niskimi murkami z cegły. Styl angielski przeznaczony jest przede wszystkim dla dużych ogrodów. W typowych ogrodach angielskich z założenia rezygnuje się ze stawiania ciężkich murów. W praktyce do grodzenia terenu wykorzystuje się żywopłoty lub stylizowane na stare fragmenty kamiennych ogrodzeń. Duże znaczenie ma piękny trawnik na którym znajdują się rabaty z bylinami i ziołami, tworzy to niepowtarzalny wygląd. Charakterystyczne dla angielskiej architektury są biegnące dookoła domu i ogrodu wąskie ścieżki i alejki wyłożone starą cegłą lub naturalnymi kamieniami, kwiaty powinny "zalewać" ścieżki tak aby spacerujący mieli wrażenie bliskiego kontaktu z przyrodą. dodatkową atrakcją może być niewielki zbiornik wodny, wtopiony w otoczenie; przedzielony kamiennym mostkiem, porośnięty rzęsą i liliami wodnymi i otoczony roślinami odpowiednimi do miejsc podmokłych(kosaciec, bergenia, wierzba płacząca). Ściany budynków pokryte SA dywanami pnączy. ogromna liczba roślin ozdobnych oraz kwiatów, rosnących na piętrowo ukształtowanych rabatach bylinowych. Rzeźby, meble i ozdoby to rękodzieło z drewna, metalu kamienia wykonane w tradycyjnym angielskim stylu.

 

 Rośliny sadzimy piętrowo: od tyłu sadzimy najwyższe rośliny, najniższe z przodu, pomiędzy- pojedyncze wysokie byliny, rośliny najlepiej dobierać parami tak aby kwitły w tym samym okresie.

W ogrodzie angielskim sadzimy pojedynczo buki i dęby oraz romantycznie wierzby. niewysokie drzewa i krzewy traktowane jako tło dla rabat bylinowych: bukszpan , trzmielina ostrokrzew, berberys, mahonia, lilak, śnieguliczka, budleja, jaśminowiec, klon palmowy, wiśnia i śliwa ozdobna. Sadzimy również pnącza takie jak powojniki bluszcze, winobluszcze, pnące hortensje przy podporach glicynie i pnące róże. W grupach sadzimy krzewy kwitnące: rododendrony, azalie oraz róże. Ni zapomnijmy o dużej ilości bylin ziół i roślin kwitnących: naparstnica, lilie, czosnek ozdobny, dzwonki, floksy, nachyłki, margerytki, jeżówki, czarnuszki, lawenda, kocimiętka, szałwia, nagietek, geranium, stokrotki, bratek, maki, trawy ozdobne, irysy.

Ogród angielski powinien być przedłużeniem domu i służyć za miejsce relaksu więc pamiętajmy o wygodnych ratanowych fotelach. Ustawmy też figurki ogrodowe oraz ciekawe kolorowe donice z kwiatam.

 

15. Wybieramy materiały na ścieżki ogrodowe.

Każdy z nas przy wyborze ścieżek ogrodowych ma duży problem przy dobrze materiału, koloru, faktury. Ścieżki oprócz tego że mają być funkcjonalne, muszą być  także dekoracyjne i dopasowane do stylu ogrodu.

 Ścieżki mają umożliwić wygodne poruszanie się po ogrodzie i komponować się z całym ogrodem.
 

Drewno

 Jeżeli  mamy dużo elementów drewnianych warto pomyśleć o drewnianych ścieżkach, które będą pięknie współgrać z całością. Jeżeli będziemy o nie odpowiednio dbać może posłużyć nam kilka lat. Trzeba jednak dużo pracy aby było piękne i długo się utrzymało.
 

Deski betonowe imitujące drewno

 Dobrym zastępstwem mogą być elementy betonowe imitujące drewno. Deski betonowe  wymają dużo mniejszego wkładu pracy przy konserwacji niż tradycyjne drewno - nigdy nie zgniją i nie urosną na nich grzyby, dzięki czemu po powrocie z pracy możemy w spokoju oddawać się relaksowi w ogrodzie zamiast marnować czas na niepotrzebne działania konserwacji, nie wymagają żadnych dodatkowych prac aby nic im się nie działo.

 

 

Kamień naturalny

 Dobrym rozwiązaniem są również ścieżki kamienne, ale pamiętajmy żeby wybrać kamienie o fakturze antypoślizgowej ponieważ kiedy pada deszcz są bardzo śliskie. Najlepiej prezentuje się piaskowiec. Dzięki jego nieregularnym kształtowi można nadać niepowtarzalny charakter w ogrodzie.

 

 

Żwir

 Dużą zaletą żwiru jest to że pasuje do każdego ogrodu. Można go wykorzystać  na każdej ścieżce, trzeba jednak pamiętać aby dobrze utwardzić podłoże, Ponikwą żwir pod wpływem ciężaru zapada się ośrodka. Warto także pomyśleć o krawężniku aby żwir nie rozsypywał się na boki.
 

Bruk

 Bruk jest bardzo odporny na czynnik atmosferyczne. Można go ukladać w różne wzory , ma bogatą game kolorów i ksztaltów. Układamy go na odpowiednio przygoowanym podłożu z tlucznia i piasku. które służą wyrównaniu podłoża i drenażowi wody opadowej. Bruk jest trwały, łatwy do demontażu i naprawy.
 

 

 

Podłoże ma znaczenie

 Niezależnie od rodzaju materiału wybranego na ogrodowe ścieżki, trzeba zadbać o odpowiednie przygotowanie nawierzchni do ich układania. Nie można ich budować bezpośrednio na ziemi. Podłoże najpierw trzeba odpowiednio utwardzić i zadbać o jego przepuszczalność, dzięki czemu na ścieżkach nie będą powstawały kałuże po deszczu. Dlatego ogrodowe trasy należy układać na ok. pięciocentymetrowej warstwie równoziarnistego piasku, a w wypadku nieprzepuszczającego gruntu (np. zwartej gliny) na dziesięcio- lub dwudziestocentymetrowej warstwie żwiru lub tłuczonego kamienia. Dopiero po starannym wyrównaniu i ubiciu podłoża można układać nawierzchnię ścieżki.

 

16. Ogród zimą

 Każdy marzy o tym aby jego ogród wyglądał pięknie o każdej porze roku a zwłaszcza zimą, kiedy wszystko jest szare i smutne. Jeżeli pragniemy aby nasz ogród był w zimie ozdobą,  musimy pamiętać przy projektowaniu o posadzeniu roślin , które zaskoczą nas swoim urokiem właśnie zimą. Dziś jest ich znacznie więcej niż moglibyśmy sobie wyobrazić i nie chodzi tylko o rośliny zimozielone. Są to drzewa i krzewy o barwnych pędach, trawy oraz rośliny które kwitną w okresie zimowym.
 
 
 W ogrodach pokrytych śniegiem mile widziany jest akcent jaskrawej czerwieni i żółci, który w  połączeniu z bielą tworzą niezwykły wyrazisty kontrast.
 

Jedną z takich roślin jest dereń sibirica,  który po zgubieniu liści posiada jaskrawo czerwone pędy. Dobrze komponuje się  z dereniem rozłogowym, który daje pomarańczowe tło . Taki kontrast robi wielkie wrażenie wśród pokrywy śniegu. Natomiast jako poszycie do derenia można zastosować bluszcz pospolity, który stworzy zielony dywan. Następną odmianą o zabarwieniu czerwonym jest trawa Hakonechloa macra 'Aureola'. Posiada  bardzo dekoracyjne złote liście, które jesienią przebarwiają się na winny, czerwony kolor, a zimą na rudobrązowo co zwiększa dekoracyjność. Kwitnie wczesną jesienią czerwono – brązowymi kłosami utrzymującymi się do zimy. Kaskadowy pokrój sprawia, że może być wykorzystana w wielu kompozycjach. Najlepiej prezentuje się na skalnikach, które ożywia również zimą.

 

 

Z innych roślin, które zasługują na uwagę są drzewa i krzewy, które po zgubieniu liści cieszą oko swymi pięknymi kształtami oraz kolorami kory.

 Jednym z drzew o ciekawej kolorystyce jest wierzba  płacząca. W zimie ma piękne złote zwisające snopy. Kolejnym  drzewem wartym uwagi jest brzoza pożyteczna, która od korony po sam korzeń jest cała srebrzysto biała, przez co bardzo dobrze komponuje się z zielonym żywopłotem. Natomiast brzoza chińska jest cała miedziana, dobrze prezentuje się na tle roślin o ciemnym zabarwieniu liści.  Śliwa tarnina ma efektowną łuszcząca się korę, która tworzy mozaikę barw szarych, brązowych i białych. Atrakcyjnie wyglądają  także drzewa posiadające poskręcane pędy, do takich zaliczamy leszczynę pogiętą CONTORTA, która zimą odkrywa swoje pędy zwinięte w korkociąg a także wiśnia wczesna Kojou-no-mai która ma zygzakowate pędy. Jeżeli chodzi o krzewy to bardzo interesująca jest trzmielina korkowa. Kiedy zrzuci swoje piękne czerwone liście odkrywa bardzo ciekawe pędy pokryte listwą korkową.
 

 Rarytasem w ogrodzie są rośliny kwitnące zimą.

 Czarujące są oczary, których kwiaty utrzymują się w czasie zimy, wytrzymują mrozy do -10 stopni, przy silnym mrozie zwijają się a kiedy przychodzą cieplejsze dni rozwijają. Ubarwienie oczarów jest bardzo różna od żółci, czerwieni po dwukolorowe. W łagodniejsze zimy ciekawie prezentuje się zimokwiat wczesny - małe drzewko pochodzące z Chin. Ma ciekawy okres kwitnienia bo już od marca a nawet lutego. Kwiaty ma żółte z purpurowym środkiem. Oprócz pięknych kwiatów posiada także cudowny, intensywny zapach wyczuwalny nawet na kilkanaście metrów. Ciekawy jest również ciemiernik orientalny, ponieważ kwiaty pojawiają się zimą lub podczas przedwiośnia. Uzależnione jest to od warunków pogodowych. Ma on kwiaty koloru białego, różowego, burgundowego aż po jabłkową zieleń, który zmienia się w trakcie kwitnienia. Warto w swoim ogrodzie posadzić parę krzewów hortensji ogrodowych. Bowiem posiadają one piękne kwiatostany, które jesienią usychają i pięknie prezentują się pod płaszczem śniegu. Niesamowity efekt daje również pięknotka Issai. Posiada fioletowe owoce utrzymujące się do zimy co daje oszołamiający efekt w połączeniu z bielą śniegu.

 

17.Odmiany borówki amerykańskiej

 Darrow
 

Borówka ta należy do odmian późno dojrzewająca od połowy sierpnia przez około 3 tygodnie. Słabo plenna jednak rekompensuje  bardzo dużymi  soczystymi owocami. Wzrost słaby ok. 1,5 – 2m wysokości.

 Toro
 

Jest to wysoka odmiana bardzo plenna  o dużych owocach lekko spłaszczonych układających się podobnie do kiści winogrona. Owoce dojrzewają na początku sierpnia, nadają się do mrożenia. Młode sadzonki pokładają się dopiero starsze maja pokrój wzniesiony. Wytrzyma – 30 stopni mrozu.

 Bluejay
 

Borówka wysoka jej największą zaletą jest to że owoce ma bardzo odporne na opadanie i pękanie, dzięki czemu można ją długo przechowywać w stanie świeżym. Pierwsze owoce pojawiają się pod koniec lipca, dojrzewanie większości owoców następuje w sierpniu, około 70% owoców dojrzewa w pierwszym terminie. Odporna na mróz -28 stopnie do -34 stopni.

 Legacy
 

Jest to wysoka odmiana dorasta do 210 cm. Odmiana mało znana. Owocuje w połowie sierpnia, bardzo plenna.