Pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej, głównie ze Stanów Zjednoczonych. Rośnie tam na wysokościach od 50 do 2900 m n.p.m. Jest jedną z najbardziej odpornych na ogień i suszę roślin w Kalifornii.
Wprowadzony do uprawy w Europie w 1853 r. Wyróżniony w 1993 r. nagrodą Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego.
Calocedrus decurrens, powszechnie nazywany cedrem kadzidłowym, to aromatyczne, wiecznie zielone drzewo iglaste o gęstym, kolumnowym pokroju.
W stanie naturalnym może dorastać do 30 - 45 m wysokości i żyć ponad 1000 lat. W uprawie zwykle urośnie niższy, do 9 - 12 m wysokości.
Spłaszczone gałęzie w kształcie paproci, pokryte są nakładającymi się, błyszczącymi, ciemnozielonymi łuskami.
Liście po zmiażdżeniu mają zapach kadzidła.
Photo:Jean-Pol GRANDMONT, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons
Na dojrzałych drzewach pojawia się czerwonobrązowa, głęboko bruzdowana i łuszcząca się kora.
Pojedyncze szyszki owocujące dojrzewają latem na końcach gałązek. Chociaż szyszki są małe, są bardzo charakterystyczne i powszechnie opisywane, jako przypominające kaczy dziób, kiedy otwierają się, aby uwolnić nasiona.
Calocedrus decurrens rośnie dość wolno, ale jest niezwykle wytrzymały i powinien być reprezentowany w każdym ogrodzie na tyle dużym, aby go pomieścić, ze względu na jego wyraźny i formalny kształt - godny podziwu...
Rady ogrodnika:
Wykazuje zaskakującą tolerancję na gorące i suche miejsca o ubogiej glebie, ale najlepiej rośnie na głębokich, średnio żyznych, wilgotnych, dobrze przepuszczalnych glebach gliniastych, w pełnym słońcu lub w półcieniu.
Toleruje przycinanie.
Odporny na choroby i szkodniki.
Mrozoodporność - zadowalająca.
Sadzonki mają wysokość około 40-50 cm, są ukorzenione w pojemnikach 1-litrowych (o średnicy 11 cm).
Poniżej przykładowe sadzonki.
Opracowanie: MB
