Wysoki...

Głowaczek olbrzymi

Cephalaria gigantea

Ta wysoka bylina pochodzi z Kaukazu i północnej Turcji.

Jest blisko spokrewniona z driakwią. To unikatowa, rzadko spotykana w naszych ogrodach wieloletnia roślina.

Potrzebuje dużo miejsca do odpowiedniego rozwoju, ponieważ może dorastać aż do 2,5 m wysokości (podczas kwitnienia) i 1,2 szerokości.

Bylina wytwarza kępę ciemnozielonych liści głęboko powcinanych, dochodzących nawet do 50 cm długości.

Sama kępa dorasta do 100 cm wysokości.

U nasady liści latem wyrasta wiele twardych, cienkich pędów zakończonych główkowatymi, siarkowożółtymi kwiatostanami o średnicy około 6 cm.

Kwitnie od czerwca do końca lipca.

Warto podkreślić, że jest miododajna.

Photo:Salicyna [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Najlepiej sadzić ją w grupach, jest doskonałym towarzystwem dla jeżówek, słoneczniczków, werbeny, przetacznikowców i wysokich astrów.

Ciekawe zestawienia powstają z trawami ozdobnymi, np. z trzcinnikami albo prosem.

Nadaje się też do wysadzania między wyższymi krzewami i drzewami.

Pasuje do ogrodów leśnych, naturalistycznych, rustykalnych i żwirowych.

Photo:BotBln [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Rady ogrodnika:

Rośliny dobrze rosną w gliniastej, świeżej glebie, ale też w piaszczystej, przepuszczalnej i wilgotnej. Dobrze radzą sobie także na suchych stanowiskach.

Nie są wymagające w uprawie.

Są mrozoodporne w naszych warunkach klimatycznych, nie wymagają okrywania na zimę.

Photo:Cillas [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]