Śnieżny wieniec z Alabamy...
Neviusia alabamensis
Do tego rodzaju należą tylko dwa gatunki porastające klify nad rzeką Black Warrior w stanie Alabama w Stanach Zjednoczonych.
Neviusia alabamska została odkryta przez Rubena Dentona Neviusa właśnie w Alabamie. To od jego nazwiska pochodzi dość niespotykana nazwa rodzajowa tej rośliny.
Pojedyncze stanowiska tego rzadkiego gatunku zostały potem odkryte jeszcze w Georgii, Mississippi, Arkansas oraz na południu Missouri, choć ostatniego osobnika widziano tam w 1918 roku.
Neviusia alabamensis jest uważana za rzadką w całym swoim zasięgu. Ze względu na słabą dystrybucję i niską zmienność genetyczną, ma znaczenie ochronne.
Photo:Salicyna, CC BY-SA 4.0
Należy do rodziny różowatych.
To zaokrąglony krzew liściasty, który rośnie do około 1,5 m wysokości i podobnej średnicy.
Łodygi ma wyprostowane, z wiekiem wyginające się z wdziękiem.
Kwiaty w gronach, po 3-8 kwiatków, pojawiają się w okresie od kwietnia do maja. Każdy kwiat składa się z puszystej kępy białych pręcików otoczonych 5 rozłożystymi, zielonkawobiałymi, podobnymi do liści działkami.
Kwiaty ustępują miejsca niepozornym owocom, to niełupki podobne do pestek, które dojrzewają wczesną jesienią.
Liście jajowate, jasnozielone, do 10 cm długości.
Kora na dojrzałych pędach złuszcza się.
Sprawdzi się w nasadzeniach soliterowych, naturalistycznych, czy żywopłotowych w kompozycji z innymi krzewami o kontrastowym zabarwieniu liści, czy kwiatów, np. z Abelią mosańską, Złotlinem japońskim, Orszeliną, albo Okółkowcem.
To cenny okaz dla kolekcjonerów unikatowych gatunków.
Rady ogrodnika:
Łatwo rośnie na średnio wilgotnych, dobrze przepuszczalnych glebach, w pełnym słońcu do częściowego cienia.
Dojrzałe rośliny tolerują okresowe przesuszenie.
Można przycinać, ale należy zrobić to zaraz po kwitnieniu.
Wytwarza odrosty korzeniowe.
Całkowicie odporna na mróz.
photo:Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, CC BY-SA 4.0
W naszej ofercie rośliny w 5-litrowych pojemnikach.