Dekoracyjna i lecznicza...
Śliwa tarnina PURPUREA łac. Prunus spinosa
Śliwa tarnina rosła często obok wiejskich chat wraz z krzewami czarnego bzu i dzikiej róży. W medycynie ludowej używano jej do leczenia przeziębień. Z kwiatów przygotowywano odtruwającą herbatkę, z płatków - konfitury, a sokiem otrzymanym z owoców leczono biegunki; w korze dostrzeżono właściwości zbliżone do działania chininy i leczono nią „febry zimne”.
Odmiana 'Purpurea' wyróżnia się jasnoróżowymi kwiatami i purpurowymi liśćmi.
To gatunek krzewu z rodziny różowatych. Występuje niemal w całej Europie, w zachodniej Azji i północnej Afryce. Tarnina jest ciernistym krzewem, gęsto rozgałęzionym, dorasta do wysokości około 2-3 metrów.
Liście ma purpurowe, podłużne, piłkowane, starsze nagie, nie owłosione.
Kwiaty jasnoróżowe, promieniste, zebrane czasami w pary, ukazują się na bezlistnych gałęziach wczesną wiosną.
Owoce drobne (średnicy do 12 mm), kuliste, czarnoniebieskie śliweczki, cierpkie w smaku, dojrzewają we wrześniu, ale pozostają na gałęziach do późnej jesieni. Na cele konsumpcyjne najlepiej je zbierać po przemrożeniu.
Jest rośliną miododajną!
Tworzy gęste, cierniste zarośla zwane czyżniami, będące ostoją dla wielu gatunków zwierząt.
Tarnina posiada nieocenione właściwości lecznicze!
Kwiatom przypisuje się różnorakie działanie lecznicze i wykrztuśne, napotne i moczopędne. Kwiaty po wysuszeniu stosuje się także w postaci naparów.
Owoce mają działanie łagodnie zapierające i przeciwzapalne. Używane są w postaci odwaru (1/2 łyżeczki suszonych owoców na 1 szklankę wody) przy schorzeniach żołądkowo-jelitowych, a także do płukania jamy ustnej i gardła przy stanach zapalnych. Leczyć te stany zapalne można także naparami i świeżym sokiem z owoców.
Owoce tarniny odgrywały istotną rolę również w kuchniach świata. Niezwykle popularne są: soki, konfitury, dżemy, marmolady, galaretki i syropy przyrządzane z owoców najlepiej po przemrożeniu.
Stosowane są również do robienia wybornych win i nalewek.
Napar z suszonych liści może stanowić namiastkę herbaty.
Oprócz właściwości leczniczych tarnina wspaniale nadaje się na żywopłoty ozdobne. Takie żywopłoty wyglądają swojsko i wszędzie szybko urosną.
Kompozycję można uzupełnić różą dziką lub pomarszczoną czy rokitnikiem. Rośliny te nie tylko wyglądają efektownie, gdy kwitną i owocują, ale też wzmocnią obronny charakter nasadzenia, bo ich pędy pokryte są kolcami.
Sprawdzą się w ogrodach leśnych, naturalnych czy rustykalnych.
Zapobiegną erozji gleby; świetne w nasadzeniach na słonecznych stokach i skarpach.
Sekrety uprawy:
Tarnina jest bardzo łatwa w uprawie, udaje się na każdej glebie z wyjątkiem bardzo kwaśnej i bardzo mokrej.
Najlepiej pasuje jej podłoże dobrze przepuszczalne. Rośnie szybko (ok. 60-100 cm rocznie).
Lubi miejsca słoneczne i półcieniste.
Krzewy tarniny nie wymagają przycinania, chyba że chce się je prowadzić na podobieństwo niewielkiego drzewka czy żywopłotu formowanego.
Jeśli pojawią się odrosty korzeniowe - należy je systematycznie usuwać.
Roślina całkowicie mrozoodporna.
W naszej ofercie krzewy o wysokości 80-100 cm ukorzenione w 2-litrowych pojemnikach.