Future Gardens Internetowy sklep ogrodniczy
Przewodnik po odmianach i pielęgnacji
Hortensje
Sadzenie i pielęgnacja hortensji
Hortensje są jednymi z najpiękniejszych roślin ogrodowych, które kwitną w momencie kiedy większość przekwita. Są dość łatwe w pielęgnacji, pod warunkiem że spełnimy kilka prostych warunków, które wpłyną na ich piękno.
Większość zabiegów pielęgnacyjnych wykonuje się późną jesienią lub wczesną wiosną, jeszcze przed rozpoczęciem nowych przyrostów.
Jeżeli chodzi o sadzenie, nawożenie czy cięcie to wszystko zależne jest od gatunku hortensji.
Hortensje ogrodowe są bardzo efektywnymi krzewami kwitnącymi w lecie. Wysokość krzewu dochodzi do 1,5 m. Liście ma owalne, gęsto rozmieszczone na łodydze, najczęściej są ciemno zielone. Kwitnie od początku lata do pierwszych przymrozków. Kwiaty hortensji ogrodowej są bardzo piękne w formie kulistej, wypukłe i gęste. Występują w odcieniach bieli poprzez róż do błękitu.
Kwiaty mają dość duże wymagania glebowe. Rosną w ziemi żyznej i próchniczej. Hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych, zawiązują pąki kwiatowe w drugiej połowie lata, a kwitną latem następnego roku. Często jednak nie zakwitają. Jedną z przyczyn może być przemarzanie wierzchołków lub całych pędów z zawiązanymi już pąkami kwiatowymi. Pędy tych roślin są słabo zdrewniałe, a pąki nie mają twardych łusek chroniących przed mrozem. Chociaż wiosną z nie przemarzniętych karp wyrosną bujne pędy nie mają one pąków kwiatowych i rośliny nie kwitną. Jeżeli chcemy by rośliny zakwitły musimy je zabezpieczyć przed przemarznięciem zimowym podsypując korą, torfem lub liśćmi na wysokość 20-30 cm oraz okryć rośliny stroiszem. Jeżeli spodziewamy się większych przymrozków owijamy krzewy papierem. Inną przyczyną nie zakwitania hortensji ogrodowej może być też nieprawidłowe cięcie - pamiętajmy, iż hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych. Jeżeli zatem usuniemy zdrewniałe pędy z pąkami kwiatowymi - roślina w danym sezonie już nie zakwitnie.
Zasilanie i podlewanie - hortensje to bardzo żarłoczne krzewy; najlepiej zasilać je systematycznie co dwa tygodnie nawozami zakwaszającymi glebę. Zasilanie należy zakończyć na początku sierpnia. Jeżeli liście rośliny mają objawy chlorozy należy zakwasić podłoże ściółkując powierzchnię gleby pod krzewem kwaśnym torfem , kompostem korowym lub trocinami. Jeżeli podłoże nie będzie dostatecznie kwaśne, hortensja będzie miała kwiaty różowe. Aby uzyskać niebieskie kwiaty hortensji ogrodowej należy w okresie wegetacji, co dwa tygodnie, podlewać krzewy roztworem ałunu (siarczan amonu lub siarczan potasu) w proporcji 60 g na 10 l wody. Można ewentualnie granulkami podsypać krzak na wiosnę. Skutecznie też działa wyściółkowanie gleby torfem wysokim .
Pochodzi z górzystych rejonów Japonii oraz Korei i z tego powodu jest bardziej odporna na mróz niż hortensja ogrodowa. Jest to gęsty krzew, o wyprostowanych cienkich gałązkach, dorastający do 1,5 metra wysokości i tyle samo szerokości.
Liście ciemnozielone, szerokoeliptyczne, długości do 10 cm, regularnie grubo piłkowane. Jesienią często zmienia barwę na czerwoną. Oryginalne, płaskie kwiatostany, są lekko wklęsłe, z małymi płodnymi, niebieskimi kwiatami w środku i płonnymi, białoróżowymi na zewnątrz. Kwitnie od czerwca do sierpnia, obficie na jednorocznych pędach.
Preferuje gleby lekko kwaśne. Znosi półcień, może rosnąć pod drzewami. Nie jest całkowicie odporna na mróz. Należy ją sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru. Krzewy hortensji powinny być silnie przycinane każdego roku, gdyż kwitną tylko jednoroczne pędy, które z roku na rok dają piękniejsze kwiatostany. Polecana do ogrodów przydomowych w Polsce zachodniej, północno-zachodniej i cieplejszych regionach Polski centralnej.
Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata) występuje u nas w postaci krzewu o wysokości ok. 2–3 m. W swojej ojczyźnie (Japonia, Ameryka Płn. i Płd.) dorasta nawet do dziesięciu metrów. Drobne kwiaty zebrane w wiechy i nieregularne kule. Pojawiają się one w sierpniu i utrzymują na krzewie do września, jeśli pogoda sprzyja to nawet do października. Po przekwitnięciu mogą wytrwać na łodygach nawet całą zimę, stanowiąc oryginalną ozdobę.
Aby dobrze się rozwijała potrzebuje stanowiska słonecznego lub półcienistego, osłoniętego od wiatru. Jest odporna na mrozy. Ma jednak dosyć specyficzne wymagania glebowe: dobrze rośnie i kwitnie tylko na glebach próchniczych i żyznych, nie toleruje podmokłych. Odczyn gleby w przypadku hortensji bukietowej powinien być nieco kwaśny (pH 5,5). Uwaga! Jeśli gleba jest zasadowa, liście rośliny będą żółknąć. W trakcie suszy hortensję bukietową trzeba mocno podlewać.
Hortensja dębolistna pochodzi z południowo-wschodnich regionów Stanów Zjednoczonych. Jest krzewem dorastającym do wysokości 1,5 metra. Stożkowate białe kwiatostany, różowiejące w czasie przekwitania, pojawiają się w lipcu i sierpniu. Krzewy są dekoracyjne ze względu na niespotykany kształt ciemnozielonych, głęboko klapowanych liści, (jak wskazuje nazwa, przypominają liście dębu ), które jesienią przebarwiają się na czerwono, pomarańczowo i purpurowo. Najlepszym stanowiskiem dla hortensji dębolistnej jest półcień i miejsce osłonięte przed wiatrami. Podłoże próchniczne, lekko kwaśne. Ponieważ nie są wystarczająco odporne na mróz, podczas surowych zim mogą przemarzać do granicy śniegu, ale na wiosnę zwykle silnie odrastają. Wczesną wiosną wycinamy wszystkie przekwitłe kwiatostany oraz zdeformowane i chore pędy. Pozostałe pędy skracamy do pierwszego silnego pąka.
Kwiaty krzewu są kuliste i mają białą barwę z delikatnym odcieniem zieleni, bądź różu. Pędy rośliny często leżą na ziemi, wynika to z faktu, że są bardzo cienkie i ciężko im utrzymać duże kwiaty. Roślina zakwita w okresie od czerwca do sierpnia. Kwiaty tworzą się na tegorocznych pędach. Hortensja osiąga wysokość około dwóch metrów.
Hortensja drzewiasta jest podobna do hortensji ogrodowej. Odróżnić możemy je od siebie za pomocą kształtu liści oraz wyglądu kwiatów.
Wciąż jeszcze hortensja pnąca- Hydrangea petiolaris nie zyskała tak dużej popularności jak jej kuzynki w formie krzewu np. hortensja ogrodowa, hortensja bukietowa, hortensja krzewiasta. W ostatnim czasie coraz więcej osób podejmuje się jej uprawy ze względu na jej dekoracyjność oraz niewygórowane wymagania. Naturalne siedliska hortensji pnącej występują w Azji, a konkretnie w Japonii, Chinach i Korei. W swoim naturalnym środowisku osiąga ponad dwadzieścia metrów wysokości. W naszym klimacie ich wysokość może osiągnąć około dziesięciu metrów. Jej liście są ciemnozielone z połyskiem, jajowate, piłkowane oraz zaostrzone do 10 cm długości. W okresie jesiennym ładnie się przebarwiają na żółto. Kwiaty mają postać luźnych i szerokich wiechowatych kwiatostanów o słodkawym zapachu w barwie białej, która znakomicie uzupełnia się z barwą liści. Płonne kwiaty osiągają bardzo duże rozmiary- nawet do 25 cm. Pojawiają się w okresie letnim i kwitną około dwóch miesięcy (VI-VII). Jest to potężne pnącze dlatego też wymaga masywnych podpór, po których będzie się wspinać za pomocą korzeni przybyszowych. Liście hortensji pnącej pojawiają się już wczesną wiosną. Aby cieszyć się szybkim wzrostem pnącza warto zapewnić jej optymalne warunki. Tak jak przystało na hortensje preferuje stanowiska półcieniste do cienistych. W takich warunkach znakomicie się czuje i zdrowo rośnie. Dodatkowo stanowisko nie powinno być wietrzne. Wybierajmy takie miejsca w których nie będą jej zagrażać silne wiatry. Wykazuje dużą odporność na ujemne temperatury. Podłoże powinno być bezwapienne, bardzo próchnicze o dużej wilgotności. Dostateczna wilgotność jest podstawowym czynnikiem warunkującym dobre przyrosty tego wyjątkowego pnącza. Pamiętajmy, że pnącze wraz z rozrostem będzie potrzebować coraz więcej miejsca nie tylko części nadziemnej, ale również podziemnej.
